ผลการค้นหา

สำเริง

หมายถึงก. รื่นเริง, ร่าเริง, เช่น นวนิยายให้ความสำเริงอารมณ์, มักใช้เข้าคู่กับคำ สำราญ เป็น สำเริงสำราญ หรือ สำราญสำเริง.

เริงใจ

หมายถึงว. รู้สึกสนุกสนานเบิกบานใจ.

ร่าเริง

หมายถึงว. สนุกสนาน, เบิกบานใจ, ยิ้มแย้มแจ่มใส.

เริง

หมายถึงว. ระเริง, ร่าเริง.

ระเริง

หมายถึงก. ร่าเริงบันเทิงใจ, สนุกสนานเบิกบานเต็มที่, เช่น แมวไม่อยู่หนูระเริง อย่าระเริงจนเกินไป.

รื่นเริง

หมายถึงก. สนุกสนานเบิกบานใจ, เพลิน, เช่น ทุกคนรื่นเริงในวันปีใหม่ โทรทัศน์บางรายการทำให้ผู้ดูรื่นเริง.

เริงรมย์

หมายถึงว. ที่ทำให้รื่นเริงหรือบันเทิงใจ เช่น หนังสือเริงรมย์ สถานเริงรมย์.

เงี้ยวระเริง

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.