ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เพลาะ, โคเพลาะ, ธุวยัษฎี, เพลา, กระดาษเพลา, เพลา ๆ, สนับเพลา
เพลา
หมายถึง[เพฺลา] น. แกนสำหรับสอดในดุมรถหรือดุมเกวียน, โดยปริยายหมายถึงแกนสำหรับให้ล้อหรือใบจักรหมุน; ไม้สำหรับขึงใบเรือ.
หมายถึง[เพฺลา] น. ชื่อกระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่นเช่นใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ เรียกว่า กระดาษเพลา.
เภสัชเพลา
หมายถึง[เพสัดเพ-] น. หมากพลูบุหรี่ที่ถวายพระ.
กระบอกเพลา
หมายถึงน. ไม้แข็งเช่นเต็งรังทำเป็นปลอกตอกอัดไว้ในรูดุมเกวียน สำหรับสอดเพลาเข้าในรูนั้นป้องกันมิให้รูดุมคราก.
เลเพลาดพาด
หมายถึงว. กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดอย่างยุ่งเหยิง ไม่เป็นระเบียบ ไม่เป็นที่เป็นทาง, เลอะเทอะ, เช่น นอนเลเพลาดพาด ทิ้งข้าวของไว้เลเพลาดพาด.
เพลาะ
หมายถึงน. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้นว่า ผ้าเพลาะ.
หมายถึงน. วัวป่าชนิดหนึ่งเขาบิด ๆ. (พจน. ๒๔๙๓).
กระดาษเพลา
หมายถึง[-เพฺลา] น. กระดาษสาชนิดบาง โบราณใช้ร่างหนังสือด้วยดินสอดำหรือใช้ประโยชน์อย่างอื่น เช่น ใช้ปิดหุ่นหัวโขนและหุ่นอื่น ๆ.
โคเพลาะ
หมายถึง[-เพฺลาะ] น. วัวโทนเที่ยวไปโดดเดี่ยว.
ผ้าเพลาะ
หมายถึงน. ผ้า ๒ ผืนที่เย็บข้างต่อริมติดกันให้กว้างออก.
หมายถึง[เพ-ลา] น. กาล, คราว. (ป. เวลา).
หมายถึง[เพฺลา] ว. เบาลง, เบาพอประมาณ, เช่น เพลาไม้เพลามือ เพลา ๆ หน่อย.