ผลการค้นหา

คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 16 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา โบราณ,โบราณ-, เก่า, เชียรณ์, บุราณ, ชีรณ,ชีรณ-,ชีรณะ, เดิม, ลายคราม, ประดน, เพรง, ชิณณะ

สมัยเก่า

หมายถึงน. สมัยโบราณ เช่น ถ้วยชามชุดนี้เป็นของสมัยเก่า. ว. พ้นสมัย, ไม่ใช่สมัยใหม่, ก่อนเวลาปัจจุบัน, เช่น เขามีความคิดอย่างคนสมัยเก่า.
 พจนานุกรมไทย

กินน้ำพริกถ้วยเก่า

หมายถึง(สำ) ก. อยู่กับเมียคนเดิม.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวเก่า

หมายถึงน. ข้าวที่เก็บเกี่ยวไว้ค้างปี.
 พจนานุกรมไทย

เก่า

หมายถึงว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า, คำนี้เมื่อใช้ประกอบกับคำอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คำที่นำมาประกอบ เช่น มือเก่า หมายถึง ชำนาญ, หัวเก่า หมายถึง ครึ ไม่ทันสมัย, รถเก่า หมายถึง รถที่ใช้แล้ว.
 พจนานุกรมไทย

ของเก่า

หมายถึงน. ของโบราณ, ของใช้แล้ว; (กฎ) ทรัพย์ที่ผู้ค้าของเก่าเป็นอาชีพเสนอขาย แลกเปลี่ยน หรือจำหน่ายโดยประการอื่นอย่างทรัพย์ที่ใช้แล้ว ทั้งนี้ รวมถึงของโบราณด้วย.
 พจนานุกรมไทย

ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.
 พจนานุกรมไทย

ถ่านไฟเก่า

หมายถึง(สำ) น. ชายหญิงที่เคยรักใคร่หรือเคยได้เสียกันมาก่อน แม้เลิกร้างกันไป เมื่อมาพบกันใหม่ย่อมรักใคร่หรือปลงใจกันได้ง่ายขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

หัวเก่า

หมายถึงว. นิยมของเก่า, นิยมตามแบบเก่า, (ปาก) ครึ, ไม่ทันสมัย.
 พจนานุกรมไทย

คนเก่าคนแก่

หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.
 พจนานุกรมไทย

หน้าเก่า

หมายถึงว. ที่เคยเห็นหรือรู้จักกันมาเป็นเวลานานจนคุ้นตา เช่น ดาราหน้าเก่า ลูกค้าหน้าเก่า, หน้าเดิม ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

มือเก่า

หมายถึงว. มีความชำนาญหรือชํ่าชองมาก เช่น อย่าประมาทมือเก่านะเจ้าเอ๋ย. (อภัย).
 พจนานุกรมไทย

กลางเก่ากลางใหม่

หมายถึงว. ไม่เก่าไม่ใหม่.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด