ผลการค้นหา

รังเกียจ

หมายถึงก. เกลียดเพราะรู้สึกขยะแขยงหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.

เกียจคร้าน

หมายถึงก. ขี้เกียจ, ไม่อยากทำงาน.

บิดขี้เกียจ

หมายถึงก. บิดร่างกายไปมาเพราะความเกียจคร้านหรือเพื่อแก้เมื่อยเป็นต้น.

รังเกียจเดียดฉันท์

หมายถึงก. ลำเอียงด้วยความรังเกียจ.

เกียจกล

หมายถึงก. ซ่อนกล.

รังเกียจรังงอน

หมายถึงก. ตั้งแง่ตั้งงอนทำเป็นรังเกียจเพราะไม่ชอบใจ.

เกียจ

หมายถึง[เกียด] ก. คด, ไม่ซื่อ, โกง, คร้าน.