ตัวกรองผลการค้นหา
ระหัด
หมายถึงน. เครื่องวิดนํ้าอย่างหนึ่งเป็นราง ใช้ถีบด้วยเท้าหรือฉุดด้วยเครื่องจักรเป็นต้น.
หัด
หมายถึงน. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงและปวดศีรษะ ออกผื่นแดงตามตัว. (อ. measles, morbilli, rubeola).
อ่อนหัด
หมายถึงว. ที่ฝึกฝนมาน้อย, ไม่ชำนาญ.
กระหัด
หมายถึง(ปาก) น. คฤหัสถ์.
ยาหัด
หมายถึงว. ชั่ว, ไม่ดี, หยาบ, ไม่งาม. (ช.).
รำหัด
หมายถึงก. โรย (ใช้สำหรับเอาพิมเสนแทรกยา); ใส่, แทรก. ว. อ่อน.
หมายถึงก. ฝึก, ฝึกฝน, ทำให้ชำนาญ.
ฝึกหัด
หมายถึงก. ฝึกให้ชำนาญ, หัดให้ทำจนชำนาญ, เช่น ฝึกหัดทำเลข ฝึกหัดทำการบ้าน.
หัดเยอรมัน
หมายถึงน. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้ ต่อมนํ้าเหลืองที่คอโต ออกผื่นแดงทั่วตัวคล้ายโรคหัด แต่อาการไม่รุนแรงเท่า มีผลรุนแรงต่อทารกในครรภ์ระยะ ๓ เดือนแรก, เหือด ก็เรียก. (อ. German measles, rubella).
ออกหัด
หมายถึงก. เป็นโรคหัด.
แบบฝึกหัด
หมายถึงน. แบบตัวอย่างปัญหาหรือคำสั่งที่ตั้งขึ้นเพื่อให้นักเรียนฝึกตอบเป็นต้น.
เกณฑ์หัด
หมายถึงน. ทหารลูกหมู่เลกสมที่ให้หัดตามแบบทหารสมัยใหม่.