ผลการค้นหา

คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา สันหลัง

วัวสันหลังหวะ

หมายถึงน. คนที่มีความผิดติดตัวทำให้คอยหวาดระแวง, วัวสันหลังขาด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ฟ้าไม่กระเทือนสันหลัง

หมายถึง(สำ) น. อำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครองยังไม่ลงโทษทัณฑ์ ใช้ในสำนวนว่า ถ้าฟ้าไม่กระเทือนสันหลังก็ยังไม่รู้สึก.
 พจนานุกรมไทย

คอทั่งสันหลังเหล็ก

หมายถึง(สำ) ว. แข็งแกร่ง, ทรหดอดทน.
 พจนานุกรมไทย

หนาวสันหลัง

หมายถึงว. รู้สึกหวาดกลัว, เสียวสันหลัง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

สันหลัง

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายด้านหลัง ซึ่งมีกระดูกเป็นแนวนูนลงมาตลอดหลัง; โดยปริยายหมายความว่า ส่วนที่ตั้งมั่นของสิ่งใด ๆ.
 พจนานุกรมไทย

เสียวสันหลัง

หมายถึงว. รู้สึกหวาดกลัว เช่น เดินในป่าช้ายามดึก รู้สึกเสียวสันหลัง, หนาวสันหลัง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กระดูกสันหลัง

หมายถึงน. กระดูกที่อยู่ในแนวกึ่งกลางทางด้านหลังของลำตัว เป็นแกนของร่างกาย มีลักษณะเป็นข้อ ๆ ต่อกันเป็นแนวตั้งแต่บริเวณคอต่อจนถึงบริเวณด้านหลังของทวารหนัก ทำหน้าที่ป้องกันอันตรายให้แก่ไขสันหลัง, โดยปริยายหมายถึงส่วนที่สำคัญ, ส่วนที่เป็นพลังคํ้าจุน, เช่น ชาวนาเป็นกระดูกสันหลังของชาติ.
 พจนานุกรมไทย

สันหลังยาว

หมายถึง(สำ) ว. เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอนว่า ขี้เกียจสันหลังยาว หรือใช้สั้น ๆ ว่า สันหลังยาว ก็มี, ขี้เกียจหลังยาว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ฟ้าเคืองสันหลัง

หมายถึง(สำ) น. เคราะห์กรรมหรือโทษทัณฑ์ร้ายแรงที่เกิดจากอำนาจเบื้องบนหรือผู้ปกครอง เช่น ต่อฟ้าเคืองสันหลังจึงรำพัน. (ขุนช้างขุนแผน).
 พจนานุกรมไทย

ไขสันหลัง

หมายถึงน. ประสาทส่วนกลางที่ต่อเนื่องจากประสาทส่วนปลาย มีความยาวจากระดับต้นคอถึงระดับเอว.
 พจนานุกรมไทย

ไขสันหลังอักเสบ

หมายถึงน. โรคโปลิโอ.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด