ผลการค้นหา

คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 21 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ตลุก, พลุก, กะหลุกกะหลิก, ขุก,ขุก,ขุก ๆ, ปล้ำ,ปล้ำปลุก, ปลุก, คลุก, ขยำ, ขลุก, กรุก

ไม้ล้มลุก

หมายถึงน. พืชที่มีอายุชั่วคราว.
 พจนานุกรมไทย

กระปุกหลุก,กระปุ๊กลุก

หมายถึงว. อ้วนกลมน่าเอ็นดู.
 พจนานุกรมไทย

ทยาลุ,ทยาลุก

หมายถึง(แบบ) ว. มีความเอ็นดู, มีความสงสาร. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

ปล้ำ,ปล้ำปลุก

หมายถึง[ปฺลํ้า, -ปฺลุก] ก. ใช้แขนกอดรัดจับกุมเพื่อจะให้อีกฝ่ายหนึ่งล้ม หรือให้อยู่ในอำนาจที่จะทำได้ตามใจตน, โดยปริยายหมายความว่า พยายามทำกิจการอย่างเต็มกำลัง, ปลุกปลํ้า ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ปลุก

หมายถึง[ปฺลุก] ก. ทำให้ตื่นจากหลับ, ทำให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกำลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

อุกคลุก

หมายถึง(กลอน) ก. เข้ารบคลุกคลีประชิดตัว, อุตลุด, เช่น อุกคลุกพลุก เงยงัด คอคช เศิกแฮ. (ตะเลงพ่าย).
 พจนานุกรมไทย

พลุก

หมายถึง[พฺลุก] น. งาช้าง. (ข. ภฺลุก).
 พจนานุกรมไทย

พลุก

หมายถึง[พฺลุก] ว. พลุ่ง.
 พจนานุกรมไทย

คลุก

หมายถึง[คฺลุก] ก. เคล้าให้เข้ากัน, ขยำให้ระคนเข้ากัน; ประชิดติดพันเข้าไป เช่น เข้าคลุกวงใน, เกลือก เช่น คลุกเกลือ คลุกน้ำตาล.
 พจนานุกรมไทย

ตั้งนาฬิกาปลุก

หมายถึงก. ตั้งเวลาให้นาฬิกาปลุกตามที่ต้องการ.
 พจนานุกรมไทย

ระลุก

หมายถึงว. คับ.
 พจนานุกรมไทย

ลุก

หมายถึงก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. (จารึกสยาม); ไหม้โพลงขึ้น เช่น ไฟลุก.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด