ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หลั่น, กลั่น, ปิหลั่น, ลั่น
ยักษ์ปักหลั่น
หมายถึง[-ปัก-] (สำ) น. ผู้มีรูปร่างใหญ่โต.
ลั่นทม
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Plumeria วงศ์ Apocynaceae เช่น ชนิด P. acutifolia Poir. ดอกสีขาว หรือแดงเรื่อ ๆ กลิ่นหอม, จำปาหอม ก็เรียก, พายัพเรียก จำปาลาว, อีสานเรียก จำปา, ปักษ์ใต้เรียก จำปาขอม.
กลั่นแกล้ง
หมายถึงก. หาความไม่ดีใส่ให้, หาอุบายให้ร้ายโดยวิธีต่าง ๆ, แกล้งใส่ความ.
ลักลั่น
หมายถึงว. ขาดความเป็นระเบียบทำให้เกิดเหลื่อมล้ำไม่เป็นไปตามกฎตามแบบตามลำดับเป็นต้น เช่น ทำงานลักลั่น เครื่องใช้ต่างชุดต่างสำรับใช้ปนกันดูลักลั่น.
ลั่น
หมายถึงก. มีเสียงดัง เช่น ฟ้าลั่น ไม้ลั่น กระดานลั่น, ทำให้มีเสียงดังหรือทำให้เกิดเสียงดัง เช่น ลงบันได บันไดลั่น บิดตัวจนกระดูกลั่น; ยิง เช่น ลั่นธนู ลั่นปืน; ปริออกแตกออกเป็นทางยาวและมีเสียงดัง เช่น จั่นลั่น แก้วใส่น้ำร้อนลั่น; โดยปริยายหมายถึงมีเสียงดังคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลือลั่น. ว. มีเสียงดังมาก เช่น หัวเราะลั่น ร้องไห้ลั่น.
ลั่นกุญแจ
หมายถึงก. ใส่กุญแจ.
ลั่นถัน
หมายถึง(โบ) น. งิ้วประเภทหนึ่ง, งิ้ว; ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง เรียกว่า จีนลั่นถัน.
ลั่นไก
หมายถึงก. เหนี่ยวไกปืนให้นกสับลงที่แก๊ป, ลั่นนก ก็ว่า.
ลั่นฆ้อง
หมายถึงก. ตีฆ้อง.
ลั่นดาล
หมายถึงก. ลงสลัก, ขัดกลอน.
ลั่นปาก,ลั่นวาจา
หมายถึงก. ให้คำมั่น.
พิลึกพิลั่น
หมายถึง(ปาก) ว. พิลึกมาก.