ตัวกรองผลการค้นหา
สถลบถ,สถลมารค
หมายถึงน. ทางบก เช่น กระบวนพยุหยาตราทางสถลมารค. (ส.).
รู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหาง
หมายถึง(สำ) ก. รู้จักเอาตัวรอดหรือปรับตัวให้เข้ากับเหตุการณ์.
ลบเลือน
หมายถึงก. เสื่อมจากสภาพเดิมจนเห็นหรือจำได้แต่ราง ๆ เช่น ตัวหนังสือลบเลือน ความจำลบเลือน.
แลบลิ้นหลอก
หมายถึงก. แลบลิ้นแสดงอาการล้อเลียนหรือเยาะเย้ย.
หลบ
หมายถึง[หฺลบ] ก. หลีก, เลี่ยงไม่ให้พบ, เลี่ยงไม่ให้ถูก เช่น หลบลูกปืน; แอบ เช่น หลบเข้าหลังตู้; กลับเข้าใน เช่น ไข้หลบ; ปกคลุมหลุบลงมา (ใช้เฉพาะการมุงหลังคาตรงอกไก่).
หลบฉาก
หมายถึงก. หลบอย่างมีชั้นเชิง (ใช้ในกีฬามวย), โดยปริยายหมายความว่า หลีกหนีไม่ให้พบหน้า.
หลบลี้หนีหน้า
หมายถึงก. หลีกหนีไปไม่ยอมให้พบหน้า.
หลบหน้า,หลบหน้าหลบตา
หมายถึงก. หลบไปไม่เผชิญหน้า.
หลบหนี้
หมายถึงก. หลบไม่ยอมพบเจ้าหนี้.
อุหลบ
หมายถึง[อุหฺลบ] น. ระดู, (ราชา) พระอุหลบ. (เทียบ ส. อุลฺพ, อุลฺว ว่า รกหุ้มทารก, ครรภ์).
เทียนแกลบ
หมายถึงน. ชื่อเรียกผลแก่แห้งของไม้ล้มลุกชนิด Foeniculum vulgare Miller ในวงศ์ Umbelliferae.
แผ่นดินกลบหน้า
หมายถึง(สำ) ก. ตาย.