ผลการค้นหา

รัน

หมายถึงก. ตี เช่น อย่าเอาไม้สั้นไปรันขี้, มักใช้ว่า ตีรันฟันแทง.

ครามครัน

หมายถึง[คฺรามคฺรัน] ว. มาก, หลาย, นัก.

ปรัน

หมายถึง[ปฺรัน] ก. เอาของใหญ่กระแทกหรือดันเข้าไปในของเล็ก (มักใช้เป็นคำด่า).

เรียงรัน

หมายถึงก. เรียงเป็นระเบียบ.

โรมรัน

หมายถึงก. รบพุ่งกัน.

กรัน

หมายถึง[กฺรัน] น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งของชนิด Musa sapientum L. ผลสั้นป้อม มีเมล็ดมาก, กล้วยเต่า ก็เรียก.

ครบครัน

หมายถึงว. พร้อมเพรียง, ไม่ขาดเหลือ, บริบูรณ์.

กรัน

หมายถึง[กฺรัน] ว. เล็ก, แคระ, เช่น กรวดกรันขราราย. (สุธน).

ครัน

หมายถึง[คฺรัน] ว. ใช้ประกอบคำอื่นมีความหมายไปในทำนองว่า นัก, แท้, ยิ่ง, จริง, เช่น ครบครัน เสนาะครัน ดีครัน.

ตะกรัน

หมายถึง[-กฺรัน] ดู ตะกรน ๒.