ผลการค้นหา

วิภู

หมายถึงน. ผู้ครอง, พระเจ้าแผ่นดิน. ว. ยิ่งใหญ่, มีอำนาจ; แข็งแรง. (ป., ส.).

วิภูษา

หมายถึงน. เครื่องประดับ, เครื่องแต่ง. (ส.; ป. วิภูสา).

เวสภู

หมายถึง[เวดสะ-] น. พระนามของพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง. (ป. เวสฺสภู).

ศาลพระภูมิ

หมายถึงน. ที่สถิตของเทพารักษ์ประจำพื้นที่และสถานที่ ทำด้วยไม้เป็นเรือนหลังคาทรงไทยตั้งอยู่บนเสาเดียว ปัจจุบันทำด้วยปูนเป็นรูปปราสาทก็มี.

โลกุตรภูมิ

หมายถึง[โลกุดตะระ-] น. ภูมิที่พ้นจากโลก; ระดับจิตใจของพระอริยบุคคล.

อภูตะ

หมายถึง[อะพูตะ] ว. ไม่มี, ไม่เกิดขึ้น, ไม่ปรากฏ. (ป., ส.).

อมภูมิ

หมายถึง[-พูม] ก. ไม่ยอมแสดงความรู้ทั้ง ๆ ที่มีความรู้ บางทีใช้หมายถึงทำท่าทางคล้าย ๆ รู้ แต่ความจริงไม่รู้ เช่น ทำเป็นอมภูมิ.

ปิตุภูมิ

หมายถึง[-พูม] น. บ้านเกิด, เมืองเกิด.

แผนภูมิ

หมายถึงน. แผนที่ เส้น หรือ ตาราง ที่ทำขึ้นเพื่อแสดงเรื่องใดเรื่องหนึ่ง. (อ. chart).

พระภูมิ

หมายถึงน. เทพารักษ์ประจำพื้นที่และสถานที่, พระภูมิเจ้าที่ ก็เรียก.

พฤภูษณะ

หมายถึง[พฺรึพูสะนะ] น. วิภูษณะ.

ภาคภูมิ

หมายถึง[พากพูม] ว. มีสง่า, ผึ่งผาย, เช่น เขาแต่งตัวภาคภูมิ ท่าทางเขาภาคภูมิ.