ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พิโมกษ์, พิโมกข์, อธิโมกข์, วิโมกข์
พิโมกข์
หมายถึงน. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น. (ป. วิโมกฺข; ส. วิโมกฺษ).