ค้นเจอ 63 รายการ

ห่วงหน้าพะวงหลัง

หมายถึงก. พะว้าพะวัง.

อพพะ

หมายถึง[อะพะพะ] น. ชื่อจำนวนนับอย่างสูง เท่ากับโกฏิยกกำลัง ๑๑. (ป.).

นงพะงา

หมายถึงน. นางงาม.

บุรพภัทรบท,ปุพพะภัททะ

หมายถึง[บุระพะพัดทฺระบด, บุบพะพัดทฺระบด, ปุบพะพัดทะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก.

ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ

หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).

ปุพพะภัททะ,บุรพภัทรบท

หมายถึง[-พัดทะ, บุบพะพัดทฺระบด, บุระพะพัดทฺระบด] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก.

พะเนินเทินทึก

หมายถึง(ปาก) ว. มากมายก่ายกอง, พะเนิน ก็ว่า.

พะเนียง

หมายถึงน. ชื่อหม้อนํ้าชนิดหนึ่ง รูปอย่างหม้อคะนน.

พะยอม

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Shorea roxburghii G. Don ในวงศ์ Dipterocarpaceae ดอกสีขาว กลิ่นหอม เนื้อไม้ใช้ในการก่อสร้าง.

พะอง

หมายถึงน. ไม้ไผ่ป่าตัดแขนงให้ยาวพอที่เท้าจะเหยียบขึ้นลงได้ สำหรับผูกพาดขึ้นต้นไม้ต่างบันได ถ้าต้นไม้สูงมากก็อาจใช้ไม้ไผ่หลายลำผูกต่อ ๆ กันขึ้นไป, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

พะอืดพะอม

หมายถึงว. อาการที่รู้สึกคลื่นไส้; โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้จะตัดสินใจอย่างไรดี, ไม่กล้าที่จะตัดสินใจเด็ดขาดลงไป, กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก็ว่า.

เคราแพะ

หมายถึงน. เคราใต้คางที่ไว้ยาวเรียวแหลมคล้ายขนใต้คางของแพะ, เรียกคางที่ไว้เคราเช่นนั้นว่า คางแพะ.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ