ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พฤฒิ,พฤฒิ-, พฤทธิ์, ทำฤทธิ์, ประภาพ, พฤทธ์, เนรมิต, อิทธิ,อิทธิ-, ฤ, ฤทธิ์, พฤฒ,พฤฒา
ประพฤทธิ์
หมายถึง[ปฺระพฺรึด] ว. เจริญ, โต, ใหญ่, รุ่งเรือง, งอกงาม. (ส. ปฺรวฺฤทฺธิ; ป. ปวุฑฺฒิ).
พฤทธิ์
หมายถึง[พฺรึด] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤฒิ ก็ใช้; ในไวยากรณ์หมายถึงเสียงยาวที่สุดของสระต่าง ๆ คือ ในบาลีและสันสกฤตได้แก่ อา เป็นพฤทธิ์ของ อะ เป็นต้น. ก. กระทำสระให้ยาวเช่นนั้น. (ส. วฺฤทฺธิ).