ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ผึ่ง, ดักษณี, ตักษณี, ตัจฉนี
ผึ่ง
หมายถึงน. ชื่อเครื่องมือสำหรับถากไม้ชนิดหนึ่ง รูปคล้ายจอบ.
หูผึ่ง
หมายถึงว. เอาใจใส่อยากฟังอยากรู้.
อกผายไหล่ผึ่ง
หมายถึงว. สง่า, องอาจ, ผึ่งผาย.
หมายถึงก. เอาไว้หรือให้อยู่อย่างเปิดเผย เพื่อให้ได้รับแดด ลม นํ้าค้าง เป็นต้น เช่น ผึ่งแดด ผึ่งลม. ว. ที่กางออก, ที่ผายออก, เช่น อกผายไหล่ผึ่ง; แสดงท่าทางว่าเป็นคนสำคัญหรือใหญ่โต, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ทำผึ่ง นั่งผึ่ง วางผึ่ง.