ค้นเจอ 77 รายการ

ผันผาย

หมายถึงก. กลับไป, เดินไป, ผายผัน ก็ว่า.

ผาดผัง

หมายถึงก. ไปเร็ว, แล่นเร็ว.

ผาย

หมายถึงก. แผ่กว้างออก เช่น อกผาย ตะโพกผาย; เคลื่อนจากที่ (คือ ผ้าย); เปิด; ระบายออก; แบะออก, แยกออก.

ผาลคุน

หมายถึง[ผานละคุน] น. เดือนซึ่งพระจันทร์เพ็ญเสวยนักษัตรผลคุนี คือ เดือน ๔ ตกในราวเดือนมีนาคม. ว. ซึ่งเกี่ยวกับนักษัตรผลคุนี, ซึ่งเกิดในนักษัตรผลคุนี. (ส. ผาลฺคุน; ป. ผคฺคุณ).

ผาสุก

หมายถึงน. ความสำราญ, ความสบาย. (ป.).

ผุดผาด

หมายถึงว. งามน่ารัก, ผ่องใส.

เผาหลอก

หมายถึง(ปาก) ก. นำดอกไม้จันทน์ ธูป เทียนไปวางใต้หีบศพ เป็นพิธีอย่างหนึ่งในประเพณีเผาศพ ทำก่อนเผาจริง.

เผาหัว

หมายถึงก. ใช้เปลวไฟพ่นเผาหัวสูบของเครื่องยนต์ประเภทกึ่งดีเซลซึ่งใช้นํ้ามันขี้โล้เป็นเชื้อเพลิง จนหัวสูบร้อนจัดก่อนติดเครื่อง, เรียกเครื่องยนต์ประเภทนี้ว่า เครื่องยนต์เผาหัว.

เผาะ,เผาะ,เผาะ ๆ

หมายถึงว. เปราะ; เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงหักไม้เปราะ เช่น ข้อเท้าข้อมือลั่นเผาะ น้ำตาร่วงเผาะ ๆ.

ภูผา

หมายถึงน. เขาหิน.

ขบเผาะ

หมายถึงว. เรียกผลมะม่วงอ่อน ๆ ขนาดหัวแม่มือว่า มะม่วงขบเผาะ หมายเอาเสียงเวลาเอาฟันขบดังเผาะ; โดยปริยายเรียกวัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาวว่า วัยขบเผาะ.

ชะโงกผา

หมายถึงน. หินซึ่งยื่นออกไปจากหน้าผา.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ