ตัวกรองผลการค้นหา
ปลงผม
หมายถึงก. โกนผม (ใช้แก่บรรพชิต).
ผมจุก
หมายถึงน. ผมเด็ก ๆ ที่ขมวดเอาไว้ตรงขม่อม, จุก หรือ หัวจุก ก็เรียก.
ผมชิงเกิล
หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่ซอยผมด้านหลังไล่ระดับกันลงมาถึงต้นคอ. (อ. shingle).
ผมโป่ง
หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่มีช้องหนุนให้ผมโป่งแล้วเกล้าเป็นมวย.
เส้นผมบังภูเขา
หมายถึง(สำ) น. เรื่องง่าย ๆ แต่คิดไม่ออก เหมือนมีอะไรมาบังอยู่.
ลูกผม
หมายถึงน. ผมอ่อนที่อยู่ตามตีนผมตรงหน้าผากและท้ายทอย.
เป่าผม
หมายถึงก. ใช้เครื่องพ่นลมร้อนทำให้ผมแห้ง.
ผม
หมายถึงน. ขนที่ขึ้นอยู่บนศีรษะ โดยปรกติเป็นเส้นยาว, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เผ้า เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม.
ผมบ๊อบ
หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่ตัดปลายด้านหลังให้เสมอกัน ยาวราวระดับต้นคอ. (อ. bob).
ผมเปีย
หมายถึงน. ผมที่ไว้ยาวบริเวณท้ายทอย, ผมที่ถักห้อยยาวลงมา, เปีย หรือ หางเปีย ก็เรียก.
สองผม
หมายถึงว. มีอายุแล้ว หมายถึงคนที่มีผมหงอกบ้างแล้ว เช่นพูดว่า คนสองผม.
สอยผม
หมายถึงก. เอาไม้แหลมเล็ก ๆ เป็นต้นแทงผมให้เรียบเรียงเส้น.