ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โปรยปราย, บรรลาย, ปราย
ทองปราย
หมายถึง(โบ) น. ปืนโบราณชนิดหนึ่ง เช่น ล้วนถือทองปรายทุกคน. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
ประปราย
หมายถึงว. มีกระจายอยู่ห่าง ๆ เช่น ผมหงอกประปราย ผลไม้ติดประปราย, มีห่าง ๆ เป็นระยะ ๆ, เรี่ยราย, เล็กน้อย, เช่น ยิงกันประปราย.
สัมปรายิกภพ
หมายถึง[-ปะรายิกะ-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).
อภิปราย
หมายถึง[อะพิปฺราย] ก. พูดชี้แจงแสดงความคิดเห็น. (ส. อภิปฺราย).
ลูกปราย
หมายถึงน. ลูกตะกั่วหรือลูกเหล็กเล็ก ๆ สำหรับยัดใส่ในลำกล้องปืนครั้งละหลายลูก เมื่อยิงไปครั้งหนึ่ง ๆ ลูกจะกระจายไป, กระสุนปืนชนิดที่มีลูกตะกั่วหรือลูกเหล็กเล็ก ๆ หลาย ๆ ลูกผสมปนอยู่กับดินปืนในนัดเดียวกัน เวลายิงจะกระจายออก เช่น ปืนลูกซองใช้กระสุนลูกปราย.
ปราย
หมายถึง[ปฺราย] ก. ซัด, หว่าน, สาดให้กระจายไป, เช่น ปรายข้าวตอกดอกไม้, มักใช้เข้าคู่กับคำ โปรย เป็น โปรยปราย.
เปรยปราย
หมายถึงก. พูดทักทายทั่วไปไม่จำเพาะใคร.
เปรียบปราย,เปรียบเปรย
หมายถึงว. อาการที่พูดว่ากระทบกระเทียบไม่เจาะจง.
สัมปรายภพ
หมายถึง[-ปะรายะ-, -ปะราย-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).
โปรยปราย
หมายถึง[-ปฺราย] ว. หว่านล้อม (ใช้แก่กริยาพูด); หว่านไปทั่ว ๆ.