ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สบง, สมณบริขาร, อัฐบริขาร, บริขาร, ตรีจีวร, ผ้าไตร, ลบอง, จีวร,จีวร-, ไตรจีวร, บง
สะแบง
หมายถึงดู กราด ๔.
ระเบง
หมายถึงก. ตี เช่น ระเบงฆ้องกลอง.
บง
หมายถึง(โบ) ก. บ่ง, ชี้, ระบุ, เช่น แถลงปางแสดงดิพรเกื้อ บุญบง บาปนา. (ยวนพ่าย).
ตะแบง
หมายถึงว. อาการที่พูดหรือเถียงเฉไฉหรือดันไปข้าง ๆ คู ๆ.
กระเบง
หมายถึง(กลอน) ก. เบ่ง เช่น ระด่าวตึงกระเบงแขน. (อนิรุทธ์); ตะเบ็ง, กระเบญ ก็ใช้.
หมายถึงก. คล้อง, ห่ม, เช่น บงบ่าเฉวียง. (ม. คำหลวง จุลพน). (ข. บงกอ ว่า คล้องคอ).
บัดบง
หมายถึงก. สูญหาย. (ข. บาต่ ว่า หาย, บง่ ว่า เสียไป).
หมายถึงก. สะพาย, ตระแบง ก็ว่า.
หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก.
เลบง
หมายถึง[ละเบง] (กลอน) ก. แต่ง, ประพันธ์. (ข. เลฺบง ว่า การเล่น).
วิ่งระแบง
หมายถึงก. วิ่งเล่น. (ข. ละแบง ว่า การเล่น).