ตัวกรองผลการค้นหา
สะเทินสะเทิน
หมายถึง(เคมี) ก. ทำให้เป็นกลาง เช่น สามารถสะเทินด่างได้.
สะเทิน
หมายถึงก. ไหว, โคลง, เช่น ช้างตัวนี้เดินไม่สะเทิน.
เมทนี,เมทินี
หมายถึง[เมทะ-] น. แผ่นดิน. (ป. เมทนี, เมทินี; ส. เมทินี).
อทินนาทาน
หมายถึง[อะทิน-] น. การถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้แก่ตน, การลักทรัพย์. (ป.).
อทินนาทายี
หมายถึงน. ผู้ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้, ขโมย. (ป.).
ทิน,ทิน,ทิน-
หมายถึง[ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).
ปฏิทิน
หมายถึงน. แบบสำหรับดูวัน เดือน ปี. (ป.; ส. ปฺรติทิน ว่า เฉพาะวัน, สำหรับวัน).
ประทิน
หมายถึงก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ประทินผิว.
ปีปฏิทิน
หมายถึงน. ระยะเวลาตั้งแต่วันที่ ๑ มกราคมถึงวันที่ ๓๑ ธันวาคม; (กฎ) กำหนดระยะเวลา ๑๒ เดือน เริ่มแต่วันที่ ๑ มกราคม และสิ้นสุดในวันที่ ๓๑ ธันวาคม.
พะเนินเทินทึก
หมายถึง(ปาก) ว. มากมายก่ายกอง, พะเนิน ก็ว่า.
ทินกร
หมายถึง[ทินนะกอน] น. พระอาทิตย์. (ป., ส.).
ปฏิทินโหราศาสตร์
หมายถึงน. ตาตารางแผนที่แสดงการเคลื่อนไหวของดาวพระเคราะห์ประจำวัน, ปูม ก็เรียก.