ผลการค้นหา

เสี่ยงทาย

หมายถึงก. หาคำทำนายโชคชะตาของตนจากสลากหรือใบเซียมซีโดยการสั่นติ้วหรือโยนไม้เสี่ยงทายเป็นต้น.

ทาย

หมายถึง(กลอน) ก. ยก; ถือ เช่น ทายธนู ว่า ถือธนู.

ทาย

หมายถึงก. บอกเหตุการณ์หรือความเป็นไปที่จะเกิดในเบื้องหน้า, ทำนาย ก็ว่า.

ทักทาย

หมายถึงก. ไต่ถามถึงความเป็นอยู่หรือทุกข์สุขอย่างเป็นกันเอง.

ทาย

หมายถึงน. ป่า. (ป.; ส. ทาว).

เพทาย

หมายถึงน. พลอยชนิดหนึ่ง สีแดงสลัว ๆ.

กระทาย

หมายถึงน. กระบุงเล็ก ปากผาย; เครื่องตวงครึ่งกระบุง ใช้ตวงข้าวสมัยโบราณ. ก. กระทกของเอากากออก.

ทะทาย

หมายถึงก. จับ, ถือ.

ท้าทาย

หมายถึงก. ชวนวิวาท เช่น เพราะเขาว่าท้าทายว่าจะทำอันตรายแก่ท่านไท้บรมนาถราชบิดา. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์); ชวนให้ทดลองความรู้ความสามารถ เช่น ท้าทายปัญญา ท้าทายความสามารถ.

คำทาย

หมายถึงน. ปัญหาที่ตั้งขึ้นมาเพื่อให้ทายว่าได้แก่อะไร มีคำว่า อะไรเอ่ยอยู่ข้างหน้าเสมอ เช่นอะไรเอ่ย ต้นเท่าครก ใบปกดิน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ปริศนา เป็น ปริศนาคำทาย.

บุญทาย

หมายถึงว. ควรเป็นเนื้อคู่กัน เช่น ไปสู่ขอลูกสาวหลานสาวท่าน บุญทายต้องกัน.

ประทาย

หมายถึงน. ค่าย, ป้อม. (ข.).