ค้นเจอ 44 รายการ

สุดหนทาง

หมายถึงว. สุดทางที่จะไป เช่น สุดหนทางบกแล้ว ต่อไปก็เป็นทางน้ำ, โดยปริยายหมายความว่า ไม่มีทางอื่นให้เลือก เช่น เมื่อสุดหนทางเข้าจริง ๆ ก็เลยต้องยอมแพ้เขา.

เป็นที่,เป็นที่,เป็นที่เป็นทาง

หมายถึงว. มีที่อยู่เป็นหลักแหล่งแน่นอน เช่น เขาอยู่ไม่เป็นที่เป็นทาง; อาการที่เก็บของไว้ตามที่อย่างเป็นระเบียบ เช่น เก็บของไม่เป็นที่ เก็บของเป็นที่เป็นทาง.

เจ้าที่,เจ้าที่,เจ้าที่เจ้าทาง

หมายถึงน. เทวดารักษาพื้นที่และหนทาง.

เดินทาง

หมายถึงก. ไปสู่จุดที่หมายอีกแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป.

ตัดทาง,ตัดหนทาง

หมายถึงก. ทำให้หมดช่องทาง เช่น ตัดทางทำมาหากิน; ทำให้มีทาง เช่น ตัดทางพอให้ผ่านไปได้.

ทิศทาง

หมายถึงน. แนว, ทางที่มุ่งไป.

ที่ทาง

หมายถึงน. พื้นที่, ที่ดิน.

เบิกทาง

หมายถึงน. เรียกหนังสืออนุญาตให้โดยสารหรือให้ผ่านว่า หนังสือเบิกทาง หรือ ใบเบิกทาง.

ปลายทาง

หมายถึงน. สุดทาง.

วิถีทาง

หมายถึงน. ทาง เช่น ต้องใช้ความพยายามทุกวิถีทางกว่าจะประสบความสำเร็จ.

หนทาง

หมายถึงน. ทาง, ช่องทาง, เช่น เวลานี้เขาหมดหนทางทำมาหากินแล้ว.

รายทาง

หมายถึงว. เรียงรายไปตามทางเป็นระยะ ๆ เช่น ตำรวจยืนรักษาการณ์รายทาง มีประชาชนมาคอยต้อนรับนายกรัฐมนตรีตามรายทาง.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ