ผลการค้นหา

ค้นเจอ 99 รายการ

สำแดง

หมายถึงก. แสดง, ทำให้เห็นปรากฏ, เช่น สำแดงฤทธิ์ สำแดงเดช ปีศาจสำแดงตน. (แผลงมาจาก แสดง).

พจนานุกรมไทย

สีชมพูดง

หมายถึงดู กระติ๊ด.

พจนานุกรมไทย

ยาแดง

หมายถึงน. ยาสูบชนิดหนึ่งของจีน เส้นแดง; ยาผงชนิดหนึ่งสีแดงใช้ชงกินแก้ร้อนใน; ยาน้ำชนิดหนึ่งสีแดง สำหรับใส่แผลสด.

พจนานุกรมไทย

ลำประโดง

หมายถึงน. ลำน้ำขนาดเล็กที่ขุดจากลำน้ำขนาดใหญ่เพื่อชักน้ำเข้านาเข้าสวน, ลำกระโดง ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

หมากแดง

หมายถึงน. ชื่อปาล์มชนิด Cyrtostachys renda Blume ในวงศ์ Palmae กาบและก้านแดง.

พจนานุกรมไทย

หางไหลแดง

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Derris elliptica (Roxb.) Benth. ในวงศ์ Leguminosae รากใช้เบื่อปลาและทำยาฆ่าแมลง, ไหลนํ้า หรือ โล่ติ๊น ก็เรียก.

พจนานุกรมไทย

อีดำอีแดง

หมายถึงน. ชื่อโรคติดต่อชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นผื่นสีดำสีแดงตามตัว.

พจนานุกรมไทย

โองโขดง

หมายถึง[-ขะโดง] น. ทรงผมของหญิงไทยสมัยโบราณ ซึ่งรวบขึ้นไปเกล้าไว้บนขม่อมเป็นห่วงยาว ๆ โดยมากมีเกี้ยวหรือพวงมาลัยสวม, โซงโขดง ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

บาแดง

หมายถึง(โบ) น. คนเดินหมาย, คนนำข่าวสาร, ผู้สื่อข่าว, นักการ; พนักงานตามคน, ตำแหน่งข้าราชการในสำนักพระราชวัง, ประแดง ก็ใช้.

พจนานุกรมไทย

โบแดง

หมายถึงน. งานชิ้นสำคัญที่ได้รับการยกย่องสรรเสริญ.

พจนานุกรมไทย

ใบท้องแดง

หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นกระบือเจ็ดตัว. (ดู กระบือเจ็ดตัว).

พจนานุกรมไทย

ป่าดง

หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นทึบ.

พจนานุกรมไทย

คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ