ตัวกรองผลการค้นหา
ข่มขืน
หมายถึงก. บังคับ, ขืนใจ, ขู่เข็ญ.
ข่มขืนกระทำชำเรา
หมายถึง(กฎ) น. ชื่อความผิดอาญาฐานขืนใจกระทำการร่วมประเวณีกับหญิงซึ่งมิใช่ภรรยาของตน โดยขู่เข็ญด้วยประการใด ๆ หรือใช้กำลังประทุษร้ายหญิงซึ่งอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ หรือทำให้หญิงเข้าใจผิดว่าตนเป็นบุคคลอื่น.
ข่มหมู
หมายถึง(ปาก) ก. รังแก.
ข่มเหงคะเนงร้าย
หมายถึงก. รังแกเบียดเบียน.
ข่มขี่
หมายถึงก. กดขี่.
ข่มท้อง
หมายถึงก. ใช้มือกดท้องช่วยในการคลอดลูก.
ข่มขวัญ
หมายถึงก. ทำให้ขวัญเสีย เช่น พูดข่มขวัญฝ่ายตรงข้าม.
ข่มขู่
หมายถึงก. ทำให้กลัว, ทำให้เสียขวัญ; (กฎ) ทำให้ผู้อื่นต้องกลัวว่าจะเกิดความเสียหายเป็นภัยแก่ตนเอง แก่สกุลแห่งตน หรือแก่ทรัพย์สินของตน เป็นภัยอันใกล้จะถึงและอย่างน้อยร้ายแรงถึงขนาดที่จะพึงกลัว ตามประมวลกฎหมายแพ่ง การข่มขู่อาจทำให้นิติกรรมเสื่อมเสียได้.
ข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า
หมายถึง(สำ) ก. บังคับขืนใจผู้อื่นให้ทำตามที่ตนต้องการ เช่น จะจัดแจงแต่งตามอารมณ์เราเหมือนข่มเขาโคขืนให้กินหญ้า. (สังข์ทอง).
ข่มนาม
หมายถึงก. ทำพิธีข่มชื่อศัตรูก่อนยกทัพ.
ไข่มุก
หมายถึงน. วัตถุมีค่า มักมีลักษณะกลม ๆ เกิดจากหอยบางชนิด ที่รู้จักกันทั่วไปมีสีขาว ที่เป็นสีขาวอมชมพูหรือสีดำก็มี ใช้ทำเป็นเครื่องประดับ.
ยกตนข่มท่าน
หมายถึง(สำ) ก. ยกย่องตัวเองและข่มผู้อื่น, พูดทับถมผู้อื่นแสดงให้เห็นว่าตัวเหนือกว่า.