ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สกาว, บอระมาน, กาว, เทียนกิ่ง
กาว
หมายถึงน. ของเหนียวที่เคี่ยวมาจากเอ็น หนัง กีบสัตว์ เป็นต้น สำหรับใช้ติดหรือผนึกสิ่งของ.
มือกาว
หมายถึงว. ขี้ขโมย. น. ผู้ที่เก่งหรือชำนาญในทางล้วงกระเป๋า, ผู้ชำนาญในการหยิบฉวยสิ่งของของผู้อื่นติดมือไปเมื่อเจ้าของเผลอ, เรียกผู้รักษาประตูฟุตบอลที่รับลูกบอลได้แม่นยำโดยลูกไม่หลุดจากมืออย่างกับมือทากาวว่า ประตูมือกาว.
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นเทียนกิ่ง. (ดู เทียนกิ่ง).
ลายไพรกาว
หมายถึงน. ลายไพรยักคิ้ว.
ตะกาว
หมายถึงน. ขอสำหรับเกี่ยวเรือ.
สกาว
หมายถึง[สะกาว] ว. ขาว, สะอาด, หมดจด.