ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เกน, ถา, แกลลอน, แกน, ยกนะ, อักษะ, โกน, กันต์, แกลเลียม, เกน ๆ
ลูกปะกน
หมายถึงน.ไม้ลูกสกัดฝาเรือนสำหรับเอากระดานกรุ, ปะกน ก็เรียก.
มีดโกน
หมายถึงน. มีดสำหรับโกนผมหรือหนวดเคราเป็นต้น มีดโกนอย่างเก่ารูปร่างคล้ายมีดโต้ สันหนา คมบาง ปรกติมีฝักหุ้มส่วนคม มีดโกนอย่างใหม่ใบมีดยาวรี สันหนา คมบาง มีฝักหุ้มคมเช่นกัน มีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่า มีดโกนโมกุล.
แกน
หมายถึงน. วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม. ว. แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน (มักใช้แก่ผลไม้) เช่น ทุเรียนแกน มะม่วงแกน; ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน.
ตะโกน
หมายถึงก. ออกเสียงดังกว่าปรกติเพื่อให้ได้ยิน.
รังสีเรินต์เกน
หมายถึงดู รังสีเอกซ์.
กน
หมายถึง(โบ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่นํ้าตาอนาทร. (นิ. ลอนดอน).
เต็มแกน
หมายถึงว. ขัดสนมาก, ฝืดเคืองมาก, เช่น หากินเต็มแกน.
ปะกน
หมายถึงน. ไม้ลูกสกัดฝาเรือนสำหรับเอากระดานกรุ, ลูกปะกน ก็เรียก.
พิโยกพิเกน
หมายถึงก. โยกโย้ไม่เสร็จสิ้นไปง่าย ๆ.
เกน
หมายถึงน. นาง. (ช.).
โกน
หมายถึงน. ลูก. (ข. กูน).
วิชาแกน
หมายถึงน. รายวิชาที่อยู่ในหลักสูตรร่วมกันของหลายคณะหรือหลายสาขาของปริญญาเดียวกัน ที่ผู้เรียนในคณะหรือสาขาเหล่านั้นจะต้องเรียน. (อ. core course).