คำในภาษาไทย

สนิท

อ่านว่าสะ-หฺนิด

พจนานุกรมไทย สนิท หมายถึง:

  1. [สะหฺนิด] ว. อย่างใกล้ชิด, ชิดชอบ, เช่น เพื่อนสนิท คนสนิท เขาสนิทกันมาก, แนบชิด เช่น เข้าปากไม้ได้สนิท; กลมกล่อม, กลมกลืน, ในลักษณะที่เข้ากันได้ดีไม่มีอะไรบกพร่อง ซึ่งดูประหนึ่งว่าเป็นเนื้อเดียวหรือเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เช่น ประตูปิดสนิท สีเข้ากันสนิทเป็นเนื้อเดียวกัน ผนังห้องแต่ละด้านแม้จะทาสีต่างกันแต่สีก็เข้ากันได้สนิท; อย่างแท้จริง หรือทั้งหมดโดยไม่มีอะไรแทรกหรือเจือปน เช่น มะปรางหวานสนิท เชื่อสนิท ตีหน้าสนิท. (ป. สินิทฺธ ว่า เสน่หา, รักใคร่; ส. สฺนิคฺธ).

EN-TH Dictionary สนิท ภาษาอังกฤษคือ:

  1. close

  2. tight

  3. intimate

  4. be close to

 ภาพประกอบ

  • สนิท อ่านว่า?, คำในภาษาไทย สนิท อ่านว่า สะ-หฺนิด

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

ญาติสนิท สก- สกฏะ สกทาคามิมรรค สกรรถ สกิทาคามิผล สมุหนายก สัตบุรุษ สามัคคี สายสิญจน์ สิทธัตถะ สุขลักษณะ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น