คำในภาษาไทย

ฤดู

อ่านว่ารึ-ดู

พจนานุกรมไทย ฤดู หมายถึง:

  1. [รึ-] น. ส่วนของปีซึ่งแบ่งโดยถือเอาภูมิอากาศเป็นหลัก มักแบ่งออกเป็น ๓ ช่วง คือ ฤดูฝน ฤดูหนาว และฤดูร้อน หรือเป็น ๔ ช่วง คือ ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง และฤดูหนาว ที่แบ่งเป็น ๒ ช่วง คือ ฤดูแล้งกับฤดูฝน ก็มี, เวลาที่กําหนดสําหรับงานต่าง ๆ เช่น ฤดูเก็บเกี่ยว ฤดูทอดกฐิน ฤดูถือบวช, เวลาที่เหมาะ เช่น ฤดูสัตว์ผสมพันธุ์; คราว, สมัย, เช่น ฤดูนํ้าหลาก. (ส. ฤตุ; ป. อุตุ).

EN-TH Dictionary ฤดู ภาษาอังกฤษคือ:

  1. season

  2. period

 ภาพประกอบ

  • ฤดู อ่านว่า?, คำในภาษาไทย ฤดู อ่านว่า รึ-ดู

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

ฤคเวท ฤชา ฤชากร ฤดี ฤติยา ฤทธา ฤทธิ์ ฤษี ฤๅ วสันตฤดู สารทฤดู

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น