คำในภาษาไทย

พิสมัย

อ่านว่าพิด-สะ-ไหฺม

พจนานุกรมไทย พิสมัย หมายถึง:

  1. [พิดสะไหฺม] น. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม. ก. รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย. ว. ควรชม. (ส. วิสฺมย; ป. วิมฺหย ว่า ความแปลกใจ).

EN-TH Dictionary พิสมัย ภาษาอังกฤษคือ:

  1. admire

 ภาพประกอบ

  • พิสมัย อ่านว่า?, คำในภาษาไทย พิสมัย อ่านว่า พิด-สะ-ไหฺม

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

พกุล พงศ พจนานุกรม พจนารถ พจมาน พนม พระบรมมหาราชวัง พระปฐมเจดีย์ พระมหากษัตริย์ พระราชปณิธาน พฤศจิกายน พลาสติก

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น