พฤทธ์

พฤทธ์ หมายถึง?

พจนานุกรมไทย พฤทธ์ หมายถึง:

1. [พฺรึด] น. ผู้ใหญ่. ว. เจริญ, แข็งแรง, ใหญ่; แก่, เฒ่า, (ตรงข้ามกับ ยุว); ฉลาด, ชํานาญ; เจนจบ, พฤฒ ก็ใช้. (ส. วฺฤทฺธ).