พฤทธิ์

พฤทธิ์ หมายถึง?

พจนานุกรมไทย พฤทธิ์ หมายถึง:

1. [พฺรึด] น. ความเจริญ, ความมั่งคั่ง, ความสมบูรณ์, ความอวบ, พฤฒิ ก็ใช้; ในไวยากรณ์หมายถึงเสียงยาวที่สุดของสระต่าง ๆ คือ ในบาลีและสันสกฤตได้แก่ อา เป็นพฤทธิ์ของ อะ เป็นต้น. ก. กระทําสระให้ยาวเช่นนั้น. (ส. วฺฤทฺธิ).