คำในภาษาไทย

พร่อง

อ่านว่าพฺร่อง

พจนานุกรมไทย พร่อง หมายถึง:

  1. [พฺร่อง] ว. ไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป เช่น ตักแกงพร่อง ทำงานไม่พร่อง กินไม่รู้จักพร่อง. ก. ยุบไปหรือลดไปจากเดิม เช่น น้ำในโอ่งพร่องไป ข้าวสารในกระสอบพร่องไป.

EN-TH Dictionary พร่อง ภาษาอังกฤษคือ:

  1. be depleted

 ภาพประกอบ

  • พร่อง อ่านว่า?, คำในภาษาไทย พร่อง อ่านว่า พฺร่อง

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

กะพร่องกะแพร่ง พกุล พงศ พจนานุกรม พจนารถ พนม พระบรมมหาราชวัง พระปฐมเจดีย์ พระมหากษัตริย์ พระราชปณิธาน พฤศจิกายน พลาสติก

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น