คำในภาษาไทย

ประโพธ

อ่านว่าปฺระ-โพด

พจนานุกรมไทย ประโพธ หมายถึง:

  1. [ปฺระโพด] น. การตื่นจากหลับ คือมีสติ; การรู้ทั่ว. (ป. ปโพธ; ส. ปฺรโพธ).

 ภาพประกอบ

  • ประโพธ อ่านว่า?, คำในภาษาไทย ประโพธ อ่านว่า ปฺระ-โพด

 คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน

ปกติ ปการ ปฏิภาณกวี ปฐมดุสิต ปฐมยาม ปฐมสมโพธิ ปฐมเทศนา ปราดเปรื่อง ปุรพษาฒ ปุษยะ ปุสสะ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น