กล้ำ

[กฺลํ้า] ก. ควบ เช่น กลํ้าอักษร อักษรกลํ้า, ทําให้เข้ากัน, กลืนกัน, เช่น กลํ้าเสียง เสียงกลํ้า, มีโทษอันหนึ่งไซร้ กลบกลํ้าพันคุณ. (โลกนิติ), คือดั่งปากเว้นกลํ้า แกล่เหมี้ยงหมากพลู. (โลกนิติ), กัลยาจะกลํ้าอําความตาย. (อิเหนา).

combine