ค้นเจอ 470 รายการ

เมิดคำสิเว้า

หมายถึงไม่มีอะไรจะพูด/พูดไม่ออก

เว่าหลาย

หมายถึงพูดมาก

ปาก

หมายถึงพูด

เว่าม่วน

หมายถึงพูดเพราะ

เว้า

หมายถึงพูด

เว้ากัน

หมายถึงพูดกัน

จั่ง

หมายถึงถึง, อย่าง อย่างเช่นทำอย่างไร เรียก เฮ็ดจั่งใด พูดอย่างไรเรียก เว้าจั่งใด คิดอย่างไรเรียก คึดจั่งใด อย่างนี้เรียก จั่งซี้ อย่างนั้นเรียก จั่งซั้น อย่างไรเรียก จั่งใด ถูกอย่างนั้นเรียก แม่นจั่งซั้น เป็นต้น.

ควมเว้า

หมายถึงคำพูด

ซื่อๆ (เว้า)

หมายถึงพูดตรงๆ

เว่าพื้น

หมายถึงนินทา พูดลับหลัง

อกุศลกรรมบถ

หมายถึงทางแห่งความชั่ว ทางบาป มี ๑๐ อย่าง คือ เกิดแต่กาย เรียก กายทุจริต ๓ ได้แก่ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม เกิดแต่วาจา เรียก วจีทุจริต ๔ ได้แก่พูดเท็จ พูดส่อเสียด พูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ เกิดแต่ใจ เรียก มโนทุจริต ๓ ได้แก่โลภอยากได้ของคนอื่น ปองร้ายเขา เห็นผิดจากคลองธรรม เรียก อกุศลกรรมบถ (ป. ส.).

สำมะแจ๋

หมายถึงลักษณะการพูดมากและไม่เป็นความจริง

 ภาษาอีสาน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ