พุทธสุภาษิต
ผู้ใดมีปัญญาทราม มีใจไม่มั่นคง พึงเป็นอยู่ตั้งร้อยปี ส่วนผู้มีปัญญาเพ่งพินิจ มีชีวิตอยู่เพียงวันเดียว ประเสริฐกว่า
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
คนมีปัญญาทราม ย่อมทำความประทุษร้าย คนมีปัญญาทราม ย่อมประกอบการอันไม่ใช่ธุระ คนมีปัญญาทราม ย่อมประกอบแต่ความประมาท คนมีปัญญาทราม ย่อมพร่าประโยชน์เสีย คนมีปัญญาทราม ย่อมแนะนำในทางที่ไม่ควรแนะนำ ความโกรธเป็นอารมณ์ของคนมีปัญญาทราม ถึงสิ้นทรัพย์ ผู้มีปัญญาก็เป็นอยู่ได้, แต่อับปัญญา แม้มีทรัพย์ก็เป็นอยู่ไม่ได้ ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ผู้มีปัญญาทราม ย่อมฆ่าตนเองเหมือนฆ่าผู้อื่น เพราะอยากได้โภคทรัพย์ ผู้มีปัญญาย่อมไม่ขอเลย ผู้มีปัญญาเหล่าใด ประกอบด้วยศึล ยินดีในความสงบด้วยปัญญา ผู้มีปัญญาเหล่านั้น เว้นไกลจากความชั่วแล้ว ไม่ต้องเชื่อผู้อื่น โภคทรัพย์ย่อมฆ่าคนมีปัญญาทราม
