พุทธสุภาษิต
ผู้ที่ทำการงานลวก ๆ โดยมิได้พิจารณาใคร่ครวญให้ดี เอาแต่รีบร้อนพรวดพราดจะให้เสร็จ การงานเหล่านั้น ก็จะก่อความเดือนร้อนให้ เหมือนตักอาหารที่ยังร้อนใส่ปาก
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
การงานอะไร ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมาก การงานใด ๆ ที่ย่อหย่อน ย่อมไม่มีผลมาก คนที่เป็นใหญ่ จะต้องใคร่ครวญให้ดีก่อน จึงลงโทษ ความอยาก มีอารมณ์หาที่สุดมิได้เลย บรรพชิตผู้ไม่สำรวม ไม่ดี ปัญญาไม่มีแก่ผู้ไม่พินิจพิจารณา ผู้ฉลาดควรสละสุขเล็กน้อย เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม ผู้ปกครองชอบธรรมจึงจะดี ผู้ฟังมาก ต้องพิจารณาเป็นสำคัญ ผู้ใด วิญญูชนพิจารณาดูอยู่ทุกวัน ๆ แล้วกล่าวสรรเสริญ ผู้นั้น ใครเล่าจะควรติเตียนเขาได้ ใคร่ครวญก่อนแล้วจึงทำ ดีกว่า ใคร่ครวญก่อนแล้วจึงทำ ประเสริฐกว่า
