พุทธสุภาษิต
คนเขลามียศศักดิ์ ก็เป็นทาสของคนมีปัญญา, เมื่อเรื่องราวต่าง ๆ เกิดขึ้น คนฉลาดจัดการข้อได้แนบเนียน คนเขลาถึงความงมงายในข้อนั้น
พุทธสุภาษิตที่คล้ายกัน
คนมีปัญญา ถึงสิ้นทรัพย์ ก็ยังเป็นอยู่ได้ คนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่ถึงจะมียศก็หาประเสริฐไม่ คนมีปัญญาประเสริฐกว่า คนโง่ที่มียศ คนย่อมบริสุทธิ์ด้วยปัญญา คนย่อมเห็นเนื้อความด้วยปัญญา คนเกียจคร้าน ย่อมไม่พบทางแห่งปัญญา คนเกียจคร้านย่อมไม่พบทางด้วยปัญญา คนไม่พินิจพิจารณา เป็นคนไม่มีปัญญา ควรทำตามถ้อยคำของผู้เอ็นดู ความดี อันคนชั่วทำยาก ปัญญา เป็นดวงแก้วของคน ปัญญาเป็นเครื่องปกครองคน
