พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดมิตร
รวมพุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดมิตร
พุทธสุภาษิต เกี่ยวกับ หมวดมิตร ตามที่เคยรู้จัก พุทธสุภาษิต มีอยู่หลายคำ จะมีคำไหนที่เรารู้จักไหมนะ
- คนคุ้นเคย ไว้ใจกันได้ เป็นญาติอย่างยิ่ง
- ความดีที่ทำไว้เอง เป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า
- ความเคารพรักบำรุงมารดา นำมาซึ่งความสุขในโลก
- ความเป็นสหายไม่มีในคนพาล
- ถ้าได้สหายเป็นผู้รอบคอบ พึงพอใจและมีสติเที่ยวไปกับเขา
- ถ้าไม่ได้สหายผู้รอบคอบ พึงเที่ยวไปคนเดียวและไม่พึงทำความชั่ว
- บัณฑิตย่อมปราถนาบุตรที่เป็นอภิชาต หรืออนุชาต ย่อมไม่ปราถนาอวชาตบุตร ซึ่งเป็นผู้ทำลายตระกูล
- บุตร คือฐานรองรับของมวลมนุษย์
- ประโยชน์ที่มุ่งหมายทุกอย่างของผู้มีมิตรพรั่งพร้อม ย่อมจะสัมฤทธิ์ผลเหมือนโชคช่วย
- ผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนเลวแท้
- ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมผ่านพ้นศัตรูทั้งปวง
- ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมมีผู้บูชาในที่ทั้งปวง
- ภริยาเป็นเพื่อนสนิท
- มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นบูรพาจารย์ (ครูคนแรกของบุตร)
- มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นพรหม
- มารดาบิดา เป็นอาหุไนยบุคคลของบุตร
- มารดาเป็นมิตรในเรือนตน
- มิตร เมื่อระลึกถึงธรรมแล้ว ไม่ยอมทอดทิ้งมิตร ในยามมีทุกข์ภัยถึงชีวิต ข้อนี้เป็นธรรมของสัตบุรุษโดยแท้
- มีญาติพวกพ้องมาก ย่อมเป็นการดี เช่นเดียวกับต้นไม้ในป่าที่มีจำนวนมาก ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่โดดเดี่ยว ถึงจะงอกงามใหญ่โตสักเท่าใด ลมก็พัดให้โค่นลงได้
- มีมิตรเลวมีเพื่อนเลว ย่อมมีมารยาทเลวและที่เที่ยวเลว
- ลูกที่ไม่เลี้ยงพ่อแม่เมื่อแก่เฒ่า ไม่นับว่าเป็นลูก
- สหายเป็นมิตรของคนผู้มีความต้องการเกิดขึ้นเนืองๆ
- หมู่เกวียน เป็นมิตรของคนเดินทาง
- เดินร่วมกัน 7 ก้าว ก็นับว่าเป็นมิตร เดินร่วมกัน 12 ก้าว ก็นับว่าเป็นสหาย อยู่ร่วมกันสักเดือนหรือ กึ่งเดือน ก็นับว่าเป็นญาติ ถ้านานเกินกว่านั้นไป ก็เหมือนกับเป็นตัวเอง แล้วเช่นนี้ จะให้เราละทิ้งนายกาฬกัณณีที่คุ้นเคยกันมานานแล้ว เพราะเห
- เมื่อความต้องการเกิดขึ้น สหายเป็นผู้นำสุขมาให้