ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โหย, อิ่ม, โหยหวน, โหยหา
โหยหิว
หมายถึงก. รู้สึกอ่อนเพลียเพราะมีความหิวมาก.
โหย
หมายถึง[โหยฺ] ก. อ่อนกำลัง, อ่อนใจ; ครวญถึง, รํ่าร้อง; มักใช้ประกอบคำอื่น ๆ เช่น โหยหา โหยหิว โหยหวน โหยไห้.
หิว
หมายถึงก. อยากกิน, อยากดื่ม, โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หิวเงิน.
โหยหา
หมายถึงก. คร่ำครวญถึงบุคคลผู้เป็นที่รักซึ่งพลัดพรากจากไปเป็นต้น.
แรมโรย
หมายถึงก. ห่างโหย.
ดิ้วเดี้ยว
หมายถึงก. อ่อนหิวนัก.
คระหิว
หมายถึง[คฺระ-] ก. อยาก, หิว.
รองท้อง
หมายถึงก. กินพอกันหิวไปก่อน.
ระหาย
หมายถึงก. อยากนํ้า, หิวนํ้า.
ยาไส้
หมายถึง(ปาก) ก. ประทังความหิว.
แสบท้อง,แสบท้องแสบไส้
หมายถึงก. อาการที่หิวจัด เช่น หิวจนแสบท้อง, แสบไส้ หรือ แสบไส้แสบพุง ก็ว่า.
กระโหย
หมายถึง[-โหยฺ] (กลอน) ก. โหย คือ ร้องไห้, ครํ่าครวญ.