ตัวกรองผลการค้นหา
เหนื่อยอ่อน
หมายถึงก. รู้สึกเหน็ดเหนื่อยอ่อนเพลีย.
ล้า
หมายถึงว. ช้าไม่ทันคนหรือไม่ทันเหตุการณ์เป็นต้น เช่น วัฒนธรรมล้า สังคมล้า.
อ่อนเพลีย
หมายถึงว. มีแรงลดน้อยถอยลง, หย่อนกำลัง.
หมายถึงว. หย่อนแรงหรือกำลัง เช่น เดินขึ้นเขามาก ๆ เข่าล้า ยกของมากจนแขนล้า สมองล้า, ย่อหย่อน เช่น จิตใจล้า.
มะม่าว
หมายถึง(กลอน) ก. เมื่อยล้า, อ่อนเพลีย. ว. เผือด, เศร้า.
มล้า
หมายถึง[มะล้า] ว. ล้า.
เมื่อยล้า
หมายถึงก. อาการที่เมื่อยมากทำให้เดินเคลื่อนไหวได้ช้าลง.
อิดโรย
หมายถึงก. อ่อนเพลีย, ละเหี่ย.
โผเผ
หมายถึงว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.
เมลื่อยมล้า
หมายถึงว. เมื่อยล้า.
เลื่อยล้า
หมายถึงว. เมื่อยล้า, เหนื่อยอ่อน, บอบชํ้า, ในบทกลอนใช้ว่า เมลื่อยมล้า ก็มี.
อ่อน
หมายถึงว. ไม่กระด้าง เช่น ลิ้นอ่อน; นิ่ม เช่น เนื้ออ่อน; ไม่จัด เช่น แดดอ่อน; ไม่แข็ง, ยอมง่าย ๆ, รู้สึกสงสาร, เช่น ใจอ่อน; ไม่แก่ เช่น มะพร้าวอ่อน; หย่อน เช่น อ่อนเค็ม, น้อย เช่น เหลืองอ่อน, ไม่แรง เช่น ไฟอ่อน, อายุยังน้อย เช่น ไก่อ่อน, ยังเล็กอยู่ เช่น เด็กอ่อน; ละมุนละม่อม, ดัดง่าย, เปลี่ยนแปลงง่าย.