ตัวกรองผลการค้นหา
อัคร,อัคร-
หมายถึง[อักคฺระ-] ว. เลิศ, ยอด, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส, เช่น อัครมเหสี อัครมหาเสนาบดี. (ส.; ป. อคฺค).
อรรค
หมายถึง[อัก] (โบ) ว. อัคร. (ส. อคฺร; ป. อคฺค).
อัก
หมายถึงน. เครื่องสำหรับคัดด้ายหรือไหม มีรูปคล้ายระวิง สำหรับพันด้ายหรือไหมเป็นตอน ๆ ตามลำดับเส้นใหญ่และเล็ก.
คระหาย
หมายถึง[คฺระ-] ก. กระหาย, อยาก.
คระหิว
หมายถึง[คฺระ-] ก. อยาก, หิว.
ครวัก,ครวี
หมายถึง[คฺระวัก, คฺระวี] ก. กวัดแกว่ง. (ข. ครฺวาต่, ครฺวี).
คระหวน
หมายถึง[คฺระ-] ก. หวนนึก.
คระไล
หมายถึง[คฺระ-] ก. ไป. (แผลงมาจาก ไคล).
คระวี
หมายถึง[คฺระ-] (โบ) ก. แกว่ง, กระวี ก็ว่า.
อัคนิ,อัคนี
หมายถึง[อักนิ, อักคะนิ, อักนี, อักคะนี] น. ไฟ; ชื่อเทพแห่งไฟ. (ส. อคฺนิ; ป. อคฺคิ).
อักษร,อักษร-
หมายถึง[อักสอน, อักสอระ-, อักสอน-] น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่น ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).
คระหน
หมายถึง[คฺระ-] ก. กระหน, ดิ้นรน, เดือดร้อน, กระวนกระวาย.