ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา อักษรบฏ, อักษรต่ำ, อักษร,อักษร-, ก หัน, ปริศนาอักษรไขว้, ชั้นฉาย
อักษร,อักษร-
หมายถึง[อักสอน, อักสอระ-, อักสอน-] น. ตัวหนังสือ, วิชาหนังสือ เช่น ฉลาดรอบรู้ในอักษรสยาม. (ส.; ป. อกฺขร).
รายชื่ออักษรย่อของจังหวัดและรหัสจังหวัด
คำควบกล้ำ หรือ อักษรควบ
อักษรย่อกระทรวงและหน่วยงานอิสระต่าง ๆ ของไทย
อักษรย่อตำแหน่งต่าง ๆ และคำนำหน้าชื่อ
นำ
หมายถึงก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป นำมา. ว. อาการที่ซักหรือถามเป็นเชิงแนะไปในตัว ในคำว่า ซักนำ ถามนำ.
อักษรสาส์น
หมายถึง[อักสอระสาน, อักสอนสาด] น. จดหมายของประธานาธิบดีหรือประมุขของประเทศซึ่งมีชื่อเป็นอย่างอื่นที่ใช้ในการเจริญสัมพันธไมตรีระหว่างประเทศ, เขียนเป็น อักษรสาสน (อ่านว่า อักสอนสาน) ก็ได้.
พิสูจน์อักษร
หมายถึงก. ตรวจและแก้ไขที่ผิดในการพิมพ์หนังสือ.
ลายลักษณ์อักษร
หมายถึงน. เครื่องหมายขีดเขียนเป็นตัวหนังสือ เช่น เรื่องนี้ควรบันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษร.
พา
หมายถึงก. นำไปหรือนำมา.
ห
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรตํ่าที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
ติดมือ,ติดไม้ติดมือ
หมายถึงก. ถือหรือนำไปด้วย.
ข่าวพาดหัว
หมายถึงน. ข่าวสำคัญที่นำมาพิมพ์เป็นหัวเรื่องในหน้าแรกของหนังสือพิมพ์ด้วยอักษรขนาดใหญ่เพื่อให้เกิดความสนใจ.
ไตรยางศ์
หมายถึงน. ๓ ส่วน, ใช้เป็นชื่ออักษร ๓ หมู่ คือ อักษรสูง อักษรกลาง และอักษรตํ่า. (ส. ตฺรยํศ).
พิมพ์ดีด
หมายถึงน. เครื่องพิมพ์ชนิดหนึ่ง ใช้ปลายนิ้วเคาะแป้นอักษรให้ตัวอักษรไปกดผ้าหมึกให้กระทบกระดาษปรากฏเป็นตัวอักษร.
การันต์
หมายถึง“ที่สุดอักษร”, ตัวอักษรที่ไม่ออกเสียง ซึ่งมีไม้ทัณฑฆาตกำกับไว้ เช่นตัว “ต์” ในคำว่า “การันต์” (ปาก) เรียกตัวอักษรที่มีไม้ทัณฑฆาตกำกับ เช่น ล์ ว่า ล การันต์ ค์ ว่า ค การันต์