ค้นเจอ 65 รายการ

วงแหวน

หมายถึง[-แหฺวน] น. โลหะหรือแผ่นหนังเป็นต้นที่ทำเป็นรูปแหวนสำหรับรองอย่างที่หัวสลักเกลียวหรือที่เพลา เพื่อกันสึกหรอหรือเพื่อให้กระชับแน่น, มักเรียกว่า แหวน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.

ห่วง

หมายถึงน. เครื่องคล้อง เช่น ห่วงประตู, ของที่เป็นวง. ก. ผูกพัน, กังวลถึง, มีใจพะวงอยู่.

เป็นห่วง

หมายถึงก. กังวลถึง.

ห่วงหน้าห่วงหลัง

หมายถึงก. พะว้าพะวัง.

พะว้าพะวัง

หมายถึงก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, ห่วงหน้าพะวงหลัง.

ใจจดใจจ่อ

หมายถึงว. มุ่งอยู่, เป็นห่วงอยู่.

อะร้าอร่าม

หมายถึง(โบ) ก. ห่วงหน้าห่วงหลัง, งกเงิ่นด้วยความห่วงใย.

ห่วงคล้องคอ

หมายถึงน. ความรับผิดชอบที่ผูกพันอยู่.

มัวพะวง

หมายถึงว. มัวเป็นห่วงกังวล.

ห่วงหน้าพะวงหลัง

หมายถึงก. พะว้าพะวัง.

ระลวง

หมายถึงก. ระลุง, ใจห่วงถึง, เป็นทุกข์ถึง.

แหวน

หมายถึง[แหฺวน] น. เครื่องประดับสำหรับสวมนิ้วทำด้วยเงินหรือทองเป็นต้น, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะเป็นวงว่า วงแหวน เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ