ค้นเจอ 9,640 รายการ

สติแตก

หมายถึงก. ควบคุมสติไม่ได้.

หมดสติ

หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.

สติ

หมายถึง[สะติ] น. ความรู้สึก, ความรู้สึกตัว, เช่น ได้สติ ฟื้นคืนสติ สิ้นสติ, ความรู้สึกผิดชอบ เช่น มีสติ ไร้สติ, ความระลึกได้ เช่น ตั้งสติ กำหนดสติ. (ป.; ส. สฺมฺฤติ).

เผลอสติ

หมายถึง[-สะติ] ก. หลงลืมสติไปชั่วขณะ, ขาดสติไปชั่วขณะ.

กลัวลาน

หมายถึงก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.

สิ้นสติ

หมายถึงก. สลบ, หมดความรู้สึก, เช่น เขาตกใจแทบสิ้นสติ เขาถูกต่อยจนสิ้นสติ. ว. อาการที่ขาดความรู้สึกตัว เช่น เที่ยวดึก ๆ ทุกคืน พอกลับถึงบ้านก็นอนหลับเหมือนสิ้นสติ.

สติฟั่นเฟือน

หมายถึงว. คุ้มดีคุ้มร้าย.

สติวิปลาส

หมายถึง[-วิปะลาด] ว. มีสติฟั่นเฟือนคล้ายคนบ้า, สัญญาวิปลาส ก็ว่า.

เสียสติ

หมายถึงว. มีสติฟั่นเฟือน, คุ้มดีคุ้มร้าย.

สติไม่ดี

หมายถึงว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.

งวยงง

หมายถึงก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งงงวย ก็ว่า.

งงงวย

หมายถึงก. เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, มึนงง, งวยงง ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ