ตัวกรองผลการค้นหา
พา
หมายถึงก. นำไปหรือนำมา.
สำนวน สุภาษิต คำพังเพย (ฉบับพกพา)
คำสุภาพที่ควรรู้ คู่กับคำราชาศัพท์
คำไวพจน์ คำพูด | คำคล้าย คำพูด
ความหมายของคำราชาศัพท์
คำสุภาพ
หมายถึง(ฉันทลักษณ์) น. คำที่ไม่ผันด้วยวรรณยุกต์ทั้ง ๔.
วหะ
หมายถึงก. นำไป, พาไป. (ป., ส.).
นำทาง
หมายถึงก. พาไปสู่ที่หมาย, นำไปให้ถูกทาง.
นำ
หมายถึงก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป นำมา. ว. อาการที่ซักหรือถามเป็นเชิงแนะไปในตัว ในคำว่า ซักนำ ถามนำ.
พึ่งพา
หมายถึงก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
จูงมือ
หมายถึงก. จับมือพากันไป.
ติดมือ,ติดไม้ติดมือ
หมายถึงก. ถือหรือนำไปด้วย.
สกฏภาระ
หมายถึง[-พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.
พิกัดอัตราศุลกากร
หมายถึง(กฎ) น. กำหนดจำนวนเงินอากรที่เรียกเก็บจากของที่ส่งหรือพาออกไปนอกราชอาณาจักร เรียกว่า อากรขาออก หรือของที่นำหรือพาเข้ามาในราชอาณาจักร เรียกว่า อากรขาเข้า.
พารณ,พารณะ
หมายถึง[พารน, พาระนะ] น. ช้าง. (ป., ส. วารณ).
เทิก
หมายถึง(โบ) ก. ถือเอา, พาไป.
