ผลการค้นหา

ค้นเจอ 362 รายการ

สมาธิ

หมายถึง[สะมาทิ] น. ความตั้งมั่นแห่งจิต; ความสำรวมใจให้แน่วแน่เพื่อให้จิตใจสงบหรือเพื่อให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง. (ป., ส.).

ค้นหาในบทความ

ชัด

หมายถึงว. ประจักษ์แจ้ง, แจ่มแจ้ง, เช่น เห็นชัด ปรากฏชัด; ไม่ผิดเพี้ยน, ไม่แปร่ง, เช่น พูดชัด.

นั่ง

หมายถึงก. อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้.

สำรวมใจ

หมายถึงก. ทำใจให้แน่วแน่, ทำใจให้สงบ, เช่น เวลานั่งสมาธิต้องสำรวมใจ.

นั่งแท่น

หมายถึงก. ดำรงตำแหน่งที่มีอำนาจวาสนา.

นั่งในหัวใจ

หมายถึง(สำ) ก. รู้ใจ, ทำถูกต้องตรงตามที่ผู้อื่นคิดไว้.

ตีแผ่

หมายถึงก. ขยายออกมาอย่างชัดแจ้ง, เปิดเผยรายละเอียดอย่างชัดแจ้ง.

ตระหนัก

หมายถึง[ตฺระหฺนัก] ก. รู้ประจักษ์ชัด, รู้ชัดแจ้ง.

นั่งเล่น

หมายถึงก. นั่งพักผ่อน.

หลับนก

หมายถึงก. นั่งหลับ.

จุกเจ่า

หมายถึงว. เซา, นั่งเหงา, นั่งคุดคู้อยู่, เจ่าจุก ก็ว่า.

เจ่าจุก

หมายถึงว. เซา, นั่งเหงา, นั่งคุดคู้อยู่, จุกเจ่า ก็ว่า.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ