ตัวกรองผลการค้นหา
กระทุ้ง
หมายถึงก. เอาสิ่งที่มีลักษณะยาวกระแทกให้แน่นหรือให้ออก, โดยปริยายหมายความว่า หนุนให้กระทำหรือกล่าวแสดงออกมา เช่น กระทุ้งให้ร้องเพลง, ทุ้ง ก็ว่า เช่น ชอบแต่ทุบถองทุ้งให้กุ้งกิน. (มณีพิชัย).
ทุบ
หมายถึงก. ใช้ของแข็งเช่นค้อนหรือสิ่งที่มีลักษณะกลม ๆ เป็นต้นตีลงไปบนสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้แตก เช่น ทุบมะพร้าว ทุบอิฐ ทุบหิน หรือเพื่อให้นุ่มให้แหลก เช่น ทุบเนื้อวัว ทุบเนื้อหมู หรือเพื่อให้ตาย เช่น ทุบด้วยท่อนจันทน์ ทุบหัวปลา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอากำปั้นทุบหลัง เอามือทุบโต๊ะ.
บานกระทุ้ง
หมายถึงน. บานหน้าต่างที่ปิดงับและเปิดค้ำขึ้นได้.
ถอง
หมายถึงก. กระทุ้งด้วยศอก.
ทุ้ง
หมายถึงก. กระทุ้ง เช่น ชอบแต่ทุบถองทุ้งให้กุ้งกิน. (มณีพิชัย).
ทุบหม้อข้าว
หมายถึง(สำ) ก. ตัดอาชีพ, ทำลายหนทางทำมาหากิน.
เสาทุบเปลือก
หมายถึงน. เสาไม้เนื้ออ่อนลำขนาดย่อม ซึ่งทุบแล้วลอกเอาเปลือกออก แต่ไม่ได้ถากแต่ง ใช้ทำเสาเข็ม เสารั้ว เป็นต้น.
ข้อน
หมายถึงก. ตี, ทุบ, ค่อน ก็ใช้.
ทุปปัญญา
หมายถึง[ทุบ-] (แบบ) น. ปัญญาทราม. (ป.).
กะดะ
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สอย, กระทุ้ง.
เดียง
หมายถึง(โบ) ก. ตีลง, ทุบลง, ฟาดลง.
โผละ
หมายถึง[โผฺละ] ว. เสียงดังอย่างเสียงทุบมะพร้าวให้แตก.