ค้นเจอ 805 รายการ

หลาน

หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.

ลูกหลาน

หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.

ทายาท

หมายถึงน. ผู้สืบสันดาน, ผู้สืบสกุล, โดยปริยายหมายถึงผู้รับหรือผู้อยู่ในฐานะที่จะรับตำแหน่งหน้าที่ต่อจากบุคคลอื่น เช่น ทายาททางการเมือง; (กฎ) บุคคลรวมทั้งทารกในครรภ์มารดาซึ่งมีสิทธิได้รับมรดกของผู้ตาย ถ้าสิทธินั้นเกิดขึ้นตามกฎหมาย เรียกว่า ทายาทโดยธรรม ถ้าสิทธินั้นเกิดขึ้นตามพินัยกรรม เรียกว่า ผู้รับพินัยกรรม. (ป., ส.).

ลูก ๆ หลาน ๆ

หมายถึงน. ลูกและหลานหลายคน.

เหลน

หมายถึง[เหฺลน] น. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น.

ลืบ

หมายถึงน. ลูกของลื่อ, หลานของเหลน.

ปนัดดา

หมายถึง(แบบ) น. เหลน (คือ ลูกของหลานปู่). (ป.).

ลูกท่านหลานเธอ

หมายถึงน. ลูกหลานเจ้านายหรือผู้มีอำนาจ.

ลูกสมภารหลานเจ้าวัด

หมายถึง(สำ) น. ลูกเจ้านาย, ลูกผู้มีอำนาจ, มีความหมายทำนองเดียวกับ ลูกท่านหลานเธอ.

สืบพันธุ์

หมายถึงก. ทำให้เกิดลูกหลานสืบเนื่องต่อไป.

หลานหลวง

หมายถึงน. หลานของพระเจ้าแผ่นดิน.

นัดดา

หมายถึงน. หลานปู่, หลานตา. (ป. นตฺตุ).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ