ตัวกรองผลการค้นหา
คีรี
หมายถึงน. ภูเขา. (ป., ส. คิริ).
กิ้งก่าได้ทอง
คำไวพจน์ ภูเขา | คำคล้าย ภูเขา
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง หมายถึงอะไร
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดเครื่องประดับ
ทอง
หมายถึงน. ธาตุแท้ชนิดหนึ่งเนื้อแน่นมาก สีเหลืองสุกปลั่ง เป็นโลหะมีค่า เช่น บ่อทอง เหรียญทอง ทองแท่ง ทองลิ่ม, เรียกเต็มว่า ทองคำ; เรียกสิ่งที่ทำด้วยทองเหลืองว่า ทอง ก็มี เช่น กระทะทอง หม้อทอง, โดยปริยายหมายถึงสีเหลือง ๆ อย่างสีทอง เช่น เนื้อทอง ผมทอง แสงทอง, ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ เช่น ขนมทอง คือขนมชนิดหนึ่ง รูปวงกลม มีนํ้าตาลหยอดข้างบน, ปลาทอง คือปลาชนิดหนึ่ง ตัวสีเหลืองหรือแดงส้ม.
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง เรียกว่า เพลงทอง และมีชนิดย่อยว่า ทองย่อน ทองย้อย.
หมายถึงน. ชื่อพรรณไม้ ๒ ชนิดในสกุล Butea วงศ์ Leguminosae ชนิด B. monosperma (Lam.) Kuntze เป็นไม้ต้น ดอกสีแสด, ทองธรรมชาติ ก็เรียก, พายัพเรียก ทองกวาว, อีสานเรียก จาน; ชนิด B. superba Roxb. เป็นไม้เถา, ทองเครือ หรือ ตานจอมทอง ก็เรียก.
ทองตะกู
หมายถึงน. ทองตะโก.
ทองแผ่นเดียวกัน
หมายถึง(สำ) ว. เกี่ยวดองกันโดยการแต่งงาน.
ค่อมทอง
หมายถึงดู ค่อม ๒.
ยี่สกทอง
หมายถึงดู ยี่สก.
ดาวทอง
หมายถึงชื่อเรียกทีมฟุตบอลทีมชาติเวียดนาม มาจากสัญลักษณ์ที่เป็นดาวสีเหลือง
มีดทอง
หมายถึงน. มีดขนาดกลางและเล็ก ทำด้วยทองเหลืองหรือทองม้าล่อ ใบมีดรูปยาวรี มีทั้งชนิดปลายมนและปลายเสี้ยว ด้ามมักทำด้วยเขาสัตว์ ใช้ปอกผลไม้.
ตกทอง
หมายถึงน. วิธีการหลอกลวงด้วยการใช้ทองปลอมที่มีน้ำหนักมากกว่าไปแลกเป็นทองแท้ที่มีน้ำหนักน้อยกว่า.
ทองตะโก
หมายถึงน. สีทองที่เกิดจากการใช้รงผสมนํ้ามันยางอาบลงบนแผ่นตะกั่ว ถ้าทาลงบนโลหะจะมีสมบัติจับแน่นและกันสนิมได้, ทองตะกู หรือ ทองตากู ก็เรียก.
